Het is lente en het kriebelt weer: het OKW komt eraan. Met een record aantal deelnemers dit keer, mede omdat er ook meer mensen op kwamen dagen dan geregistreerd vooraf. Uiteindelijk heeft wel iedereen een stoeltje kunnen bemachtigen en gingen we zoals verwacht iets te laat van start. Vanaf ronde 2 zal strakker worden gestuurd op de aanvangstijd van 19:45.
De eerste ronde wordt het kaf van het koren gescheiden en zijn de ratingverschillen vaak groot. Diegene die dat als een uitdaging zien konden proberen de rondeprijs te pakken. Degene (met een lagere rating) met het grootste ratingverschil die zou winnen stond een mooie fles rode wijn in het verschiet. Zoals altijd waren er een paar noemenswaardige uitslagen. Coen van Baaren speelde een hele goede partij en het bleek na analyse dat hij niet eens genoegen had hoeven nemen met een remise. Jaap Halbersma had ook een solide partij waarin hij aan het eind nog wel door had kunnen spelen voor de volle winst. Martin Baas scoorde een remise tegen een sterkere tegenstander en ook Hans Krol heeft niet voor niets de reis vanuit Gouda gemaakt deze avond. Ook hij snoepte een half punt af van zijn tegenstander.
De man van deze avond was echter Peter Rijsdijk. Ook al was hij niet de hele pot de bovenliggende partij, aan het eind stond hij aan de goede kant van het gelijk. Met meer dan 300 punten ratingverschil is dat een heel mooi resultaat voor hem!
Coen van Baaren in actie onder toeziend oog van Diederick Casteleijn
De uitslagen zijn altijd te bereiken via het menuitem [OKW | OKW 2018 | Rangen en standen].
Het was weer een zware avond tegen Houten met twee spelers van boven de 2000 ELO (de sterkste zelfs boven de 2200). Ik was de eerste die klaar was omdat ik in een moment van blindheid (in een gelijke stelling) een dame cadeau deed (ach, het is kerst hè…). Naast mij speelde Henk de Heer op bord 3 een scherpe Siciliaan waarbij hij helaas de weg naar de winst niet kon vinden en dus moest berusten in eeuwig schaak. Het bleek ons enige halve puntje want Jan Hoosbeek kwam een kwaliteit achter en nadat ook zijn pionnetjes waren opgesnoept gaf hij op. Bij Selman ging het in eerste instantie een stuk beter, zijn tegenstander offerde een kwaliteit om tegenspel te krijgen en daardoor ontstond er een zeer gecompliceerde stelling die na analyse ongeveer gelijk was maar helaas vond, mede door tijdsdruk, Selman de juiste voortzetting niet dus ging het op het laatst nog jammerlijk verloren.
Wij werden hartelijk ontvangen door Dirk en zijn dochter Gerda. Onder het genot van een kop koffie etc. kwamen de verhalen los. Dirk begon met het teruggeven van de kampioensbeker aan SC Woerden, die hij destijds mocht houden nadat hij vijf jaar achter elkaar kampioen van onze club was geworden (1986 t/m 1990). Overigens werd hij daarna ook nog één keer kampioen. Voordat Dirk bij onze club kwam, was hij negenmaal kampioen in Oudewater (vanaf 1945!) en driemaal in Bodegraven. Wel zat er tussen Bodegraven en Woerden een schaak-sabbatical van 25 jaar. Dirk had destijds in Bodegraven geen echte tegenstand en is toen maar gestopt. 
Het eerste jaar met een nieuwe sponsor, een nieuwe naam. Desondanks wisten vele spelers dit toernooi weer terug te vinden. De dag begon koud en mistig. Gelukkig wist iedereen -op een paar zieke afmelders na- de Minkema school heelhuids en tijdig te bereiken. Na een kort openingswoord kon het schaakfeest beginnen.
Na het neerdwarrelen van het schaak-stof bleek dat Sten Goes groep 1 op verpletterende wijze had gewonnen. Vijf punten uit even zoveel partijen behaalde hij volgens de scorebordjournalistiek. Dat hij daarvoor een miraculeuze ontsnapping tegen Marcel Schröer nodig had, met nog maar 6 seconden over op de klok, verteld het scorebord er niet bij. Nummer twee dit jaar was Tjerk Hacquebord, gevolgd door Marcel Schröer. Verderop in het toernooi werd nog door 1 andere speler ook 5 uit 5 gescoord, een nette prestatie van Leo Keijzer in groep 5A. Dank aan alle deelnemers voor hun komst en graag tot ziens op uiterlijk 1 December 2018!