Woerden 2: beide benen op de grond

Posted on 17/01/2020 by Henk de Heer

Als je als schaker in deze barre tijden van klimaatstress en secularisatie op weg bent naar een speellokaal met de uitnodigende naam: ‘de groene olijftak’, dan verwacht je toch op zijn minst in een clubgebouw terecht te komen van klimaat-intellectuelen die het beste voor hebben met onze planeet of een moderne beweging van de kerk, op zoek naar het olijftakje dat ook Noach en zijn mannen (vrouwen waren er toen nog niet) een teken van leven gaf.

Niets van dit alles. De sympathieke IJsselsteinse schaakclub ‘De Lekstroom’, voorheen ‘Het Kasteel’, huist in een pand van de plaatselijke postduivenvereniging.

Weer eens wat anders, niet het toeziend oog van Steinitz of Capablanca, maar van IJsselsteinse kampioenen met een grijze staart.

Wij waren met nogal wat zelfvertrouwen naar IJsselstein afgereisd. Hadden wij tot nu toe niet alles gewonnen? En al 4 matchpunten meer dan de tegenstander? Zoiets lijdt snel tot overschatting van de eigen talenten. Zo dacht ik zelf bijvoorbeeld na 1.e4, e5 2. Pf3, Pf6 3. Lc4, Pc6 4. Pg5, d5 5. exd, Pd5: ongeveer gewonnen te staan, omdat mijn tegenstander in een openingsvalletje zou zijn getrapt. Ik maakte me al zorgen hoe ik de rest van de avond door zou moeten brengen, ijsberend tussen de andere borden. Die zorg bleek overbodig…

Na een zetje of 20 kwam ik vriend Pieterse tegen en had ik reeds mijn twijfels over de eigen stelling: “straks win jij nog eerder dan ik”, beet ik hem toe, hetgeen beantwoord werd met de bekende Pieterse-grijns. Dat bleek inderdaad het geval, Mark schoof een Prettige PuntjePuntjePuntje resoluut naar (stuk)winst en uw ondergetekende sleepte zo tegen het middernachtelijk uur een remise weg. Voor de poorten van de hel. En weer met beide benen op de grond.

Ondertussen had Jan Pool gewonnen, met een truc weliswaar, maar Jan bewees op tijd in vorm te zijn voor een (lange) Week Wijk. Ad Goes speelde remise, Henk Dankers en Jur van Weerden (na een remiseaanbod te hebben afgeslagen) konden het niet bolwerken, waarna alle aandacht ging naar de borden van Jan Hoosbeek en Hans Tuit, met een 3-3 stand op het bord.

Jan had vanaf het begin van de avond zijn koning op e7, in een stelling waarbij deze beter op g8 zou staan. Dat zag er niet goed uit, Hans daarentegen speelde een prachtige partij uit één stuk.

Helaas was er enige onduidelijkheid over het speeltempo. De wedstrijdleider had ons vooraf medegedeeld dat er na 40 zetten een half uur bij zou komen. Toen de tijdnood van Jan en Hans daar was, kon hij dat niet bevestigen, want “hij dacht alleen maar dat het zo was”. Geen verwijt overigens naar deze sympathieke man, het was het amateurisme ten top, ook van onze kant. Onze teamleider (zijn naam zij met de mantel der liefde bedekt), had weliswaar (ooit) het speeltempo per mail gecommuniceerd, maar mag toch, met beide benen op de grond, de hand in eigen boezem steken.

Jan stond in tijdnood niet eens zo veel slechter dan in het begin van de partij (volgens oppervlakkige analyse) maar kon het toch niet bolwerken. 3-4 achter, alle ogen op Hans, waarvan we echter bijna zeker wisten dat hij zou gaan winnen. Zijn tegenstander speelde zo irritant lang door in een totaal  verloren stelling dat zelfs de IJsselsteinse wedstrijdleider, hoogst geïrriteerd, de stukken die naast het bord stonden in de doos ging doen. Waarna Hans vriendelijk vroeg of de stukken die op het bord stonden alstublieft nog even mochten blijven staan, want hij moest nog winnen…

Kortom 4-4. En in de stand nu hijgende Rivierenlanders en Oud Zuylenaren in onze nek. Het gaat nog spannend worden.

Posted in Uncategorized | Comments Off on Woerden 2: beide benen op de grond

Klinkende overwinning voor Woerden 1

Posted on 15/01/2020 by Marcel Van Oort

in de SOS-competitie restte ons deze ronde niets dan de koplopers te achtervolgen, na een keer verloren en een keer gelijk gespeeld te hebben. Dinsdag 14 januari togen we daarom naar Zeist. De opstelling werd dit keer weer zeer zorgvuldig opgesteld, met een iets andere achterliggende gedachte, maar hetzelfde doel: winnen!

En dus, daarom, aan bord 1, de trekker van ons team op dit moment. De man in vorm. De 2200-er in thuisschakerskleren. De kunsten van Selman Ercan konden deze avond worden aanschouwd, in optima forma. Hij rookte zijn tegenstander uit zijn hol met een Grieks offer, waarna de koning midden op het bord terecht kwam, terwijl de hulptroepen nog lusteloos opgesteld stonden in een verre uithoek.

Aan bord 2, het geheime wapen. Ed Oosterlaken ingezet als supersub, welke club heeft die luxe? Ed kwam geweldig uit de opening, waarna zijn tegenstander vooral zichzelf in de nesten leek te werken. Ed zijn stukken vonden de natuurlijke weg naar de overwinning, waardoor hij nu 2 uit 2 scoort.

Nog een korte zin tussendoor, die je niet veel zult lezen: Sten Goes verliest roemloos.

Bord 4 toonde spektakel. Vooral achteraf bij het invoeren van de partij door Jelle Wiering zelf, en de beoordeling van de stelling heen en weer ging als de beat van een gemiddeld top 40 nummer. Een “stabiel puntje”…

Bord 5. Ik zie het voor me: Erwin komt aan bij zijn tafel op het Tata Steel en schudt zijn tegenstander, Abdusattorov, de hand. Die kijkt hem wat nadenkend aan en zegt met een Oezbeeks accent: “l’Ami? l’Ami….? Are you….. ?” Erwin knikt, genoegzaam en met een tikkeltje trots antwoord hij: “Yes, I am the brother of Martijn”. Het bord van Martijn deed deze avond denken aan de binnenstad van Leiden: louter eenrichtingsverkeer. En Martijn was degene die reed.

Aan bord 6 probeerde ik zelf een met aan zekerheid grenzend komende koningsaanval in te schatten. En toen die alsnog als verassing kwam was het zelfvertrouwen bij beide spelers al ver te zoeken. Ik had op zet 6 al een blundertje gemaakt, die de tegenstander over het hoofd zag. Het paardoffer op h7 van mijn tegenstander bleek ook niet echt goed te zijn. Het is nog 88 dagen te gaan tot Pasen, maar na een aantal fouten in tijdnood kozen we eieren voor ons geld.

Bas Verberne speelde vandaag aan bord 7 en moest een Pirc slechten. Als voormalig Pirc speler dacht ik dat hij wat lastigere zetten had kunnen spelen om tot een gunstige stelling te komen, maar ik had zelf problemen genoeg om dit verder uit te denken. Uiteindelijk stond er een degelijke remise achter zijn naam.

Last, but not least, Klaas Ouwens mocht zijn externe vertrouwen opvijzelen aan bord 8. Ook hier werd een degelijke pot gespeeld, waarbij Klaas in het eindspel een pion offerde en daardoor met zijn torens super actief werd, een stuk kon winnen en uiteindelijk ondekbaar mat zou gaan geven.

Een mooie 6-2 overwinning, waardoor we 1 punt achter staan op de koploper Oud-Zuylen. Drie keer raden wie er 11 februari bij ons op de pijnbank mogen komen liggen….

Posted in ExtnerTeam1_2019 | Comments Off on Klinkende overwinning voor Woerden 1

Winterkost

Posted on 15/01/2020 by Marcel Van Oort

UITNODIGING van Jan Bulk & Carl Schoor
Alweer het 21ste
WINTERKOSTTOURNOOI WOERDEN
OP ZONDAG 9 FEBRUARI 2020
Plaats: “Harmonie De Vriendschap”
Waardsedijk 13, Woerden.
opgeven tot 5 februari 2020 (max.30)

Het programma is als vanouds:
11.00 : Ontvangst met koffie ++
11.30 – 13.00 : 4 ronden snelschaken(10min.p.p.)
13.00 – 13.45 : WINTERKOST
13.45 – 16 45 : 4 RONDEN RAPID ( 20 min.p.p.)
16.45 – 17.30 : Borrel en prijsuitreiking
Kosten voor deze aantrekkelijke schaakdag EURO 25,00 Introducés welkom.
Alle nat en droog is bij de prijs inbegrepen.
Bij WEL opgeven en NIET komen dient euro 10,00 te worden betaald voor de reeds
gemaakte kosten.

Deelnemers:
 1. Jan Bulk           12.Annie de Jong   23.Marjolein Theunissen
 2. Carl Schoor        13.Leen de Jong    24.Jan Haker
 3. Jan van Os         14.Ed Faverey Jr.  25………………………
 4. Mark Pieterse      15.Ed Faverey Sr.  26………………………
 5. Frans Janssen      16.Gert v.Yperen   27………………………
 6. Marcel Schroer     17.Marcel v.Oort   28………………………
 7. Henk Huizing       18.Gert Overbeek   29………………………
 8. Aldo Oxener        19.Hans Tuit       30………………………
 9. Ton Oomen          20.Willem Vink
 10.Wim Veelenturf     21.Jan Spruijt 
 11.Pierre Veelenturf  22.Fred Bulk


Nadere informatie: Jan Bulk

Posted in Winterkost | Comments Off on Winterkost

Woerden D1 weer ongelukkig

Posted on 09/01/2020 by Marcel Van Oort

Na het verlies bij Magnus Leidsche Rijn wilde Woerden zich revancheren tegen de andere mega club bij de jeugd, namelijk Moira-Domtoren. Het zou een lastige wedstrijd worden, maar wel met winstkansen.

De wedstrijd begon 10 voor 7, normaliter zou de wedstrijd om 7 uur beginnen, maar wie ben ik om de teams 10 minuten te laten wachten. Toen de wedstrijd eenmaal was begonnen werd er goed gefocust geschaakt. Er worden op een avond 2 rondes gespeeld, waarbij het speeltempo ieder 15 minuten en 5 seconden per zet is, dus veel actie.

Voor Caspian was het zijn debuut in de externe competitie. Hij had er veel zin in en was misschien een tikje nerveus. De eerste wedstrijd die hij speelde was spektakel. De wedstrijd ging op en neer eerst won Moira een toren vervolgens won Caspian een dame maar onder wat tijdsdruk verloor hij ook zijn eigen dame. Toen kwam hij in een heel lastig eindspel. Omdat alle pionnen van het bord af waren ben ik begonnen met turven, want het duurde nog erg lang tot het mat zou zijn. Caspian ging op de 42e zet uiteindelijk mat dus nog 8 zetten en het zou remise zijn wegens 50 zetten geen pion geslagen of pion gezet. Zijn 2e wedstrijd was meer een sprint want ze speelden beide erg snel. Op een gegeven moment kreeg Caspian problemen bij zijn f-pion en opeens hoorde ik zijn tegenstander zeggen ‘mat’ ik keek om en zag geen mat stelling maar zij dachten allebei dat het mat was dus dan kan ik niet meer doen dan de uitslag opschrijven. Helaas geen overwinning voor Caspian maar wel twee leuke wedstrijden geschaakt.

Voor Nathan was het een minder succesvolle avond. Hij had zich goed ingespeeld maar de tegenstander van de eerste ronde bleek te sterk, maar wees niet getreurd want daarna is er nog wat weggeefschaak gespeeld en daar was veel plezier in te vinden. De tweede ronde begon ook niet zo lekker voor Nathan Moira zetten namelijk veel druk en de verdediging was daar niet tegen opgewassen, maar de tegenstander was gierig en wilde alle stukken van het bord slaan. Uiteindelijk had Nathan alleen nog zijn koning over, maar hij bleef doorspelen en dat werd uiteindelijk beloond. Hij was aan zet en zijn koning stond midden op het bord en Nathan bleef maar kijken, op een gegeven moment ging zijn tegenstander ook kijken en gingen ze overleggen over wat Nathan zou kunnen zetten maar er was niks dus PAT. Dus Nathan ging naar huis met een half punt.

Voor Bart was het een wat frustrerende avond. Hij heeft echt goed gespeeld maar bij beide rondes kwam hij net een paar tempo’s te kort. De eerste wedstrijd was een kwalitatieve wedstrijd zonder het onnodig verliezen van stukken met twee mooi opgezette aanvallen, maar Bart’s aanval was net iets te langzaam. In de tweede ronde had hij weer een zware tegenstander maar in plaats van een aanvallende wedstrijd was dit een positionele strijd. Uiteindelijk was de speler van Moira net te sterk en had Bart verloren. Ik was zelf erg onder de indruk van het spel van Bart. Het was namelijk de eerste keer dat Bart op één van de eerste twee borden speelde en om dan twee keer net te verliezen laat zien dat je veel vooruitgang hebt geboekt. Daarmee was het voor mij een goede avond voor Bart, maar daar zou hij vast zelf anders over denken.

Voor Thom was dit een avond met twee gezichten, want hij had in de eerste wedstrijd een goede voorsprong van 5 punten, maar verloor zijn focus en stond opeens mat. Het was dus een goed gespeelde wedstrijd van Thom maar met een jammerlijk verlies aan het einde. De tweede wedstrijd was een ware masterclass over aanvallen. Ik keek ernaar en ik dacht hij gaat toch niet weer de beste zet doen en ja hoor daar was de zet waar ik aan dacht. Dus de les voor Thom is hoe goed je ook staat behoud je focus dan komt alles goed .

Op papier lijkt het dus dat Woerden is weggespeeld maar dat viel dus reuze mee, was het kwartje anders gevallen dan was Moira met verlies op zak naar huis gegaan.

Jacco Lind

Posted in Jeugd nieuws | Comments Off on Woerden D1 weer ongelukkig

Bodegraven – Woerden 2019

Posted on 31/12/2019 by Marcel Van Oort

Deze editie vertoonde een zeer spannende strijd. Woerden begon met een grote voorsprong, Bodegraven liep in tot 12-12. De laatste partij werd beslist in het voordeel van Woerden, eindstand 12-13 voor Woerden.

1.  Wim Heemskerk (2178)     - Sten Goes (2192)           1 - 0
2.  Joost Mellegers (2223)   - Ed Oosterlaken (1984)      1 - 0 
3.  JW van Briemen (2045)    - Marcel Schröer (1980)      0 - 1
4.  Leen de Jong (1966)      - Klaas Ouwens (1855)      0,5 - 0,5  
5.  Wilbert Mourits (1907)   - Marcel van Oort (1847)     0 - 1
6.  Marijn Meijer (1764)     - Mark Pieterse (1775)     0,5 - 0,5
7.  Evert Bos (1731)         - Jan Hoosbeek (1694)        0 - 1
8.  Harm Zandvoort (1694)    - Ad Goes (1680)           0,5 - 0,5 
9.  Piet van der Zee (1694)  - Hans Tuit (1676)           1 - 0 
10. Gertjan Stolwijk (1654)  - Coen van Baren (1642)      1 - 0
11. Jo Kloprogge (1603)      - Jan Pool (1628)          0,5 - 0,5
12. Jan Duinisveld (1574)    - Julien Rentrop (1600)      0 - 1
13. Annie de Jong (1550)     - Rolinde den Heijer (1600)  0 - 1
14. Jan van Briemen (1511)   - Wim Veelenturf (1569)      0 - 1
15. Marleen Jacobs (1500)    - Pia Sprong (1549)          0 - 1
16. Rob Kuiper (1500)        - Leo de Vos (1544)          1 - 0  
17. Paul Noij (1500)         - Jacco Lind (1513)          0 - 1
18. Xander Lenstra (1452)    - Jan Spruijt (1439)         1 - 0
19. Tobias Folsche (1450)    - Sebastiaan Bernacki (1400) 1 - 0
20. Leon Roos (1411)         - Ton de Nijs (1396)         1 - 0 
21. Henk van Dam (1385)      - Frans Janssen (1390)       0 - 1
22. Hans Dijk (1379)         - Jan Bulk (1507)          0,5 - 0,5
23. Peter v Langeveld (1308) - Gert Overbeek (1326)       0 - 1
24. Klaas Roos (1303)        - Henk Huizing (1220)        1 - 0
25. Jan ten Bergen (1117)    - Julian den Heijer        0,5 - 0,5
Posted in Derby Bodegraven | Comments Off on Bodegraven – Woerden 2019

De som der delen

Posted on 31/12/2019 by Marcel Van Oort

Was het de verdwenen inschrijflijst, die ons bijna de das om deed?
Was het de sterkte van de Woerdense nieuwelingen?
Was het de revanche in de historische tussenstand?
Was het de gezelligheid van weerzien van oude bekenden?
Of was het de overstap, waarmee enkele Bodegravenaren bij Woerden zijn beland?

Waren het de uitvallers op de laatste dag, aan de kant van Bodegraven?
Waren het de vele mailtjes en appjes om toch meer mensen te mobiliseren?
Waren het de klokken die verkeerd stonden ingesteld?
Waren het de proefpotjes die in Boskoop werden gespeeld?
Of waren het de zieken, die zich helaas op het laatste moment hebben afgemeld?

Was het de f5, in weer een heerlijke Grand Prix?
Was het de inspiratie van het World Blitz 2019?
Was het de jetlag, of de vakantie, die een enkeling weerhield?
Was het de prioriteit van schaken over tekenen?
Of was het Pf3, de zeldzame blunder die de stelling aan bord 1 heeft vernield?

Waren het de ratingpunten (1625 tegenover 1615 gemiddeld)?
Waren het de mistroostige stellingen van de redacteur en Coco?
Was het Mister Schaakclub Woerden, met zijn mooie Powerplay?
Waren het de mindere zetten, na een o zo sterke opening?
Of waren het de succeswensen, vanuit de voorbereiding voor de Weissensee?

Was het ons overwicht op het middenveld?
Was het voorzitter, die niet verder kwam bij de secretaris?
Was het de superstart van de 5,5 – 0,5, of deed het inhalen zeer?
Was het spelhardheid tegenover incidentele interesse?
Eén ding is zeker: volgend jaar doen we het gewoon weer!

Posted in Derby Bodegraven | Comments Off on De som der delen

Een verloren, maar gezellige wedstrijd

Posted on 17/12/2019 by Marcel Van Oort

Het was niet voor niks vrijdag de dertiende, dat bleek wel voor het Woerdense D-team dat uit moest spelen tegen Moira. Het was even zoeken, maar uiteindelijk waren de teams inclusief alle benodigde spullen en officials er, en konden Roman, Thom, Bart en Nihar van start tegen de jongens uit Utrecht.

Het is het D-team, en dus hebben die slechts een kwartier bedenktijd voor hun zetten, plus tien seconden per zet. Maar de spelers zelf van D-teams vinden dat vaak ruim voldoende. Ook nu flitsten de schaakstukken over de borden, tik-tak, en klik-klak ging het op de klok. En terwijl de jeugdbegeleiders nog wat op hun mobieltje aan het rommelen waren om het thuisfront op de hoogte te stellen, stonden er al twee teleurgestelden van de Woerdense schaakclub op van hun stoelen. Op bord één en twee duurde het iets langer, maar ook daar zaten de datum en de dag niet mee, en keken de spelers bedremmeld aan tegen zomaar weggeslagen stukken. Kortom binnen een kwartiertje konden we al een verdieping lager limonade halen, en de moraal herstellen voor een tweede ronde met nieuwe kansen.

De tweede ronde ging beter, althans, gedeeltelijk. Toen het 5-0 was, zette Thom zijn loper op h2 gericht, het enige vrije veld voor de witte koning in het geval van een mat-achter-de-paaltjes-actie. Nietsvermoedend liet de witte tegenstander zich met de dame naar voren lokken, en pats, mat ging hij. Die ene punt was binnen! Helaas ging men op de andere borden ondanks hevige strijd en verzet toch ten onder. Nihar hield het langste stand: tijdens een spel boordevol complexe stellingen en aanvalsmogelijkheden van beide kanten, stond Nihar op zeker moment een toren achter, en hadden beide nog een dame. Even hielden de toeschouwers hun adem in, toen Nihars tegenstander Nihars dame ogenschijnlijk zomaar kon slaan. De tegenstander deed dat niet, hetzij uit onwetendheid en onvermogen, hetzij uit het diepere inzicht dat als hij die dame had gepakt, het pat was geworden (Dame op f4, witte toren op g-lijn, Nihars zwarte koning op h3). Helaas, de partij ging nog even door tot het echt mat werd in plaats van pat.

Met schaken verslagen, maar zonder verdere geestelijke verslagenheid toog het Woerdense team wederom huiswaarts, met goede hoop en moed voor een volgende keer, op een niet-vrijdag-de-dertiende.

Wouter Kusters

Posted in Jeugd nieuws | Comments Off on Een verloren, maar gezellige wedstrijd

Woerden 1 – Amersfoort 2 : 3-5

Posted on 15/12/2019 by Marcel Schröer

We kunnen het gerust het godswonder van Het Baken noemen dat Woerden niet met 6-2 heeft gewonnen. Zowel Klaas Ouwens, Mark Pieterse als Henk de Heer hadden stellingen die een eigen paragraaf in het standaardwerk “Ik heb nog nooit zo gewonnen gestaan” verdienden. 

Of moeten wij toch de oorzaak elders zoeken? 

Zo gewonnen waren die stellingen nu ook weer niet, anders hadden onze tegenstanders ons niet zoveel problemen kunnen voorleggen dat wij eronder bezweken.  Cor van Wijgerden vroeg in dergelijke situaties altijd: “Win je deze stelling ook van Kasparov?” Dat is pas echt een gewonnen stelling. In de fase dat de spanning op het bord opliep, lieten wij ons gewoon de kaas van het brood eten. De spelers van Amersfoort waren keigoed in het overnemen van het initiatief. 

Jelle heeft na de openingsfase ons nooit de illusie gegeven dat hij veel in de melk te brokkelen had en moest als eerste de koning omleggen.

Ed Oosterlaken en ik hielden ons met zwart met hangen en wurgen staande.

Was het dan alleen maar kommer en kwel? 

Nee, er waren twee spelers die zich ver boven de andere verhieven. Hoe vaak hebben wij in onze verslagen de openingsbenadering van Bas Jansen al niet geroemd. Niet geremd door al te veel theoretische kennis speelt hij fris en fruitig gezonde zetten in scherpe theoretische varianten. “Als je maar gezonde zetten blijft doen kun je toch nooit slecht staan,” is zijn devies. Ook deze keer werd het tegendeel niet bewezen. Bas won een mooie partij.

Selman speelde een onberispelijke partij. Hij toonde haarfijn aan dat f5 niet gespeeld dient te worden in een stelling waarvan het centrum nog niet op slot was gegaan. Hij opende de stelling en zijn tegenstandster moest in arren moede lang rokeren. Daar plaatste Selman een venijnige aanval en maakte het met een fraaie slotcombinatie af. 

Al met al een terechte 3-5 nederlaag tegen het op papier gelijkwaardige Amersfoort. Volgende keer beter.

Posted in Uncategorized | Comments Off on Woerden 1 – Amersfoort 2 : 3-5

Marcel Schröer wint Okkerse & Schop Rapid 2019

Posted on 03/12/2019 by Marcel Van Oort

Zaterdag 30 november 2019, heeft Schaakclub Woerden in de Minkema weer haar jaarlijkse Rapid Schaaktoernooi gehouden. Het was de 47e editie, voor de 3e keer gesponsord door Okkerse & Schop Advocaten. En, in de toespraak vooraf werd bekend gemaakt dat deze sponsor nog 3 jaar doorgaat!

96 deelnemers uit het hele land speelden in 16 groepen van 6 tegen gelijkwaardige tegenstanders (indeling op rating-sterkte). Onder de 96 deelnemers was 1 schaker afkomstig uit Brasschaat.

De kampioen uit 2018 Arjan van der Leij uit Rotterdam werd dit jaar 2e. De nieuwe kampioen is de clubkampioen van Schaakclub Woerden, Marcel Schröer. Voor het eerst in zijn carrière wist Marcel de 1e plaats in groep 1 te bemachtigen, met een score van 4 uit 5. Het weer een mooie overwinning op het palmares van deze veelwinnaar.

Een mooie vermelding is er voor de prestatie van Hans Buikema, die als enige dit jaar vijf uit vijf scoorde.

Kijk hier voor complete uitslagen

Posted in RapidToernooi | Comments Off on Marcel Schröer wint Okkerse & Schop Rapid 2019

Bekerweek

Posted on 29/11/2019 by Marcel Schröer

Nadat het team Autovakmeester Schaap Mach (een hele mond vol, we zullen ze verder voor het gemak Schagen noemen) zich te elfder ure had afgemeld vanwege een zieke chauffeur, werd de wedstrijd Woerden – Schagen een week uitgesteld. Daardoor speelden we deze week maar liefst twee bekerwedstrijden. Op dinsdag voor de KNSB: Woerden – Schagen en op donderdag de SGS beker: HSG – Woerden. In beide gevallen was er een duidelijke favoriet. 

KNSB beker: Woeden – Schagen

Tegen Schagen waren wij dat niet. Wat wil je, een team met een eigen chauffeur. In Schagen wordt het professioneel aangepakt. Drie jonge honden kwamen de Woerdense schakers eens lekker verscheuren. Het werden toch nog heel aardige partijen. 

In mijn partij hield ik me vrij gemakkelijk staande totdat ik een ernstig onderschatte koningsaanval over me heen kreeg. Mijn koning speelde een tiental zetten de hoofdrol in “The walking dead”, maar Tjark Vos, spelende op de tien seconden increment, kon de winst niet vinden en en de stelling verzandde in een remise eindspel.  

Selman, zojuist met een jetlag uit Japan gearriveerd, speelde tegen  Colin Stolwijk een uiterst scherpe partij waarbij het menig speler dun door de broek zou lopen. Selman won een stuk, maar zijn koning vond geen veilig heenkomen meer. Koelbloedig neutraliseerde Selman alle dreigingen, stond gewonnen maar ook hij wist het voordeel niet te verzilveren.

Jelle had zijn tegenstander in de opening voor geheel onverwachte problemen gesteld. Die gebruikte dan ook zeeën van tijd. Jelle gaf het loperpaar voor een paar zetten extra. Helaas gingen al vrij rap de dames van het bord en bleef Jelle zitten met een isolani die nooit meer een veld verder kwam. Dat werd hem fataal tegen een keurig spelende Kevin Tan.

Ed had een aardige stelling opgebouwd en wist de pionnenstructuur van Enrico van Egmond (de mee spelende chauffeur) wat te versplinteren. “Jullie hechten te veel waarde aan structuur. Het gaat om de activiteit van de stukken”, zei Cor van Wijgerden vroeger al. Dat was hier ook het geval. Ed wist de kracht van het loperpaar van zijn tegenstander niet te weerstaan. 

Schagen won dus overtuigend met 3-1 van Woerden. Volgend jaar weer een kans.

(Marcel Schröer)

SGS beker: HSG – Woerden

Op donderdag 28 november vertrokken wij naar Hilversum om daar de verliezend SGS beker finalist te treffen. Helaas bleek al snel dat HSG niet de ambitie had om na de tweede plek vorig jaar, dit jaar die finale te gaan winnen. Een relatief zwak viertal werd opgesteld, waarvan er één zelf helemaal uit Groningen moet komen. Nu moet ik dat zelf ook en ik vind het ‘helemaal’ dus eigenlijk wel mee vallen, maar dat terzijde.

Het begint een trend te worden dat mijn tegenstanders in de beker te laat komen. Ik had speciaal voor deze avond mijn voetbalwedstrijd afgezegd. Let wel, dit was de voetbalwedstrijd waarmee we kampioen zouden worden, dus ik hoopte wel echt dat mijn tegenstander zou komen opdagen. Gelukkig was dat het geval, want mijn voetbalteam won inderdaad met 16-4 en werd dus kampioen (16-4 zegt genoeg over het niveau, me dunkt).

Marcel op bord drie had intussen al bijna gewonnen. Een stabiele pot waarbij hij met een mooie standaardtruc beslissend voordeel wist binnen te halen. Te midden van allemaal grof geweld openingen op de borden om hem heen bleek zijn stabiele spel toch het eerste tot een punt te leiden. Marcel was er als de kippen bij om dit even aan te stippen.

Selman, die dus een behoorlijk chaotische partij had, moest op een bepaald moment een aftrekschaak berekenen die hij op ontzettend veel verschillende manieren kon uitvoeren. En dan heb ik nog niet eens genoemd dat twee van die varianten met dubbelschaak waren. Ik zag het enorme tijdsverschil op de klok (een uur) en ik besloot maar snel door te lopen in de hoop dat Selman het juiste aftrekschaak snel zou vinden.

Sten en zijn tegenstander speelden allebei erg voorzichtig. Het feit dat zijn tegenstander wel kh1 speelde maar vervolgens f4 te riskant vond is typerend. Ook Sten groef zich in en speelde met rustige zetjes richting de tijdnood. Zijn tegenstander bleef echter gezonde zetten doen en vertrok geen spier. 

Inmiddels won Selman, hoe weet ik niet, maar ik denk dat hij het juiste aftrekschaak had gevonden: 2-0.

Ik speelde een nieuwe opening en moest veel achter het bord verzinnen. Dat ging verrassend goed, zo blijkt ook nu ik er achteraf met de engine heb gekeken, maar mijn tegenstander deed ook sterke zetten. Helaas was die verre reis uit Groningen hem toch niet in de koude kleren gaan zitten en beging hij een fout. Dit kostte hem een pion, maar hij verkoos liever het verlies van een stuk met rommelkansen. Nadat de rommel was opgeruimd was het  echter nog steeds een stuk en dus de partij. Analyseren ging helaas niet meer want – u raadt het al – hij moest de trein halen.

Sten had in tijdnood maar een kwaliteit geofferd (zie je wel Sten, dat stabiele gedoe is niks joh) en kon mooi winnen. Dat deed hij echter nog niet, want hij wikkelde liever af naar een toreneindspel waarin hij wederom kon laten zien dat hij toch wel aardig kan schaken. Telkens als ik dacht dat ie nu dan wel een pionnetje ging slaan stelde hij dat net wee even een zetje uit, waardoor de stelling nog beter werd. Met een strak spel voerde hij de eindstand dus naar 4-0.

Een heerlijke eerste ronde waarin Woerden zijn visitekaartje heeft afgegeven.

(Jelle Wiering)

Posted in Uncategorized | Comments Off on Bekerweek