Schaakclub Woerden

Ook na de directe confrontatie met concurrent Purmerend blijft de 4e plaats voor Woerden behouden. Niet dat dit enige consequenties heeft, maar het was leuk in de laatste ronde nog ergens voor te strijden tegen een team dat que match- en bordpunten exact gelijk stond. Na de deceptie in Bussum in de 8ste ronde viel er wat recht te zetten.

Na enkele uren duwen en trekken leek het erop dat Woerden goede kansen had op een overwinning. Afgezien van ondergetekende, die na slordig spel in de opening weer eens vreesde voor zijn leven, stonden alle borden gelijk of iets beter. De snelle overwinning van Hans van Steijn in een wilde partij en de remise van Jelle Wiering in een beheerste partij tegen Duits Jeugd talent Katharina Ricken gaven extra voeding aan die gedachte. Ook Ed Oosterlaken had weinig problemen om te winst binnen te halen. De stemming zat er goed in.

De eerste kink in de kabel was de partij van Henk de Heer die in een aanvankelijk prima stelling de draad was kwijt geraakt en verloor. Jim Reed had zijn eindspel met 3 pluspionnen zien verpieteren, doordat de een na de ander verloren ging, en moest berusten in remise. Een lichtpuntje was mijn eigen partij, waarin ik de laatste strohalm had gegrepen en met een eeuwig schaakje in een verder compleet verloren stelling ontsnapte.

Selman Ercan en Bas Jansen waren aan de winnende hand. Nog steeds zag het er goed uit. Maar Selman vergreep zich, en in de moeilijke stelling die over bleef wist hij niet meer alle problemen binnen de tijd op te lossen. Bas had ook zijn voordeel compleet vergooid, stond waarschijnlijk ergens verloren, maar was in tijdnood toch handiger dan zijn tegenstander.

Hiermee won Woerden met 4,5-3,5 van Purmerend 2.

Het avontuur van Woerden in de nieuwe KNSB opzet in seizoen 2018/2019 is heel goed bevallen. Het is altijd leuk om met een groepje schakers op een zaterdag middag een andere stad te bezoeken. Niet dat de resultaten nu zo geweldig waren. Vooral Jim, Henk en ikzelf hebben er een potje van gemaakt. Dat kan een stuk beter. Lichtpunt van het seizoen was Hans van Steijn, die als enige duidelijk boven zichzelf uit steeg. Ook de invallers krijgen een eervolle vermelding. Zij hebben een aantal belangrijke punten binnen gehaald.   

De eindstand is te vinden op: https://knsb.netstand.nl/divisions/view/92

Afgelopen week is in Assen het Nederlands Kampioenschap schaken voor de jeugd gespeeld. Woerdens jeugdlid Rolinde den Heijer heeft daar met een derde plaats een prachtig resultaat behaald.

Het moest er eens van komen en ik moet zeggen het kwam ook geheel verdiend en met overmacht, Woerden 2 heeft dit seizoen alle wedstrijden gewonnen, slechts één keer met de hakken over de sloot maar voor de rest zeer overtuigend. De laatste wedstrijd speelden wij tegen S.V. De Watertoren, ik heb niet alles meegekregen maar doe toch een schamele poging om het een en ander te omschrijven.

Voor mezelf kan ik kort zijn, in een heerlijke stelling blunderde ik het weg en zorgde daarmee voor de enige nul binnen ons team (take one for the team zoals de Fransen dat zo mooi kunnen zeggen…). Op bord 2 zat Ad een degelijke partij te schaken maar meer dan remise zat er niet in tot zijn tegenstander er achter kwam dat tijd ook een belangrijk aspect is van het schaken en dus een punt voor Ad. Monsieur Dupain aan bord 3 daar zit ik vaak met groot genoegen naar te kijken, hij bouwde weer een stelling op waarbij de tegenstander langzaam edoch pijnlijk in een wurggreep komt en dus een mooie overwinning. En dan Wim, hij stond mijns inziens de hele wedstrijd minder maar bij Wim moet je het wel afmaken anders kan je nog verliezen ook of zoals in dit geval nog een remise binnen slepen. Van Jur kon ik mij nog herinneren dat hij een flinke mat aanval had, in ieder geval haalde hij het punt gemakkelijk binnen. Aan bord 6 (sorry Henk, ik ben de analyse vergeten…) haalde Henk een mooi punt binnen, mede door stukwinst en het vervolg was in goede handen. Vervolgens was Jan Pool daar weer voor zijn volgende volle punt (6,5 uit 7) hij speelde een sterke partij waar bij zijn tegenstander het overzicht kwijtraakte en dus het volgende punt een feit was. Voor de einduitslag van 6,5 – 0,5 zorgde onze supersub Aldo die eerst een stuk won en even later toen ik keek weer een toren had terug gegeven maar nu zo’n mooie piuonnenstructuur plus loperpaar had dat zijn tegenstander het opgaf toen een pionnenblokje van 3 richting de finish lijn kwam gelopen.

Ergo, een heerlijk kampioenschap en we kijken weer vooruit naar het komende seizoen!

Nog twee ronden te gaan en Woerden 1 staat nog steeds twee punten voor op naaste concurrenten Amersfoort en SSC 1922. De druk is dus hoog. Er moet nog steeds gewonnen worden.

Zoals zo vaak dit seizoen moesten de lagere borden weer het zware werk opknappen. Hans gaf het juiste signaal af door zijn tegenstander mat te zetten nog voordat de er een champions-leage wedstrijd was begonnen. Daarna was Martijn de eerste van de vier top borden die met een laffe remise genoegen nam. Weldra zouden Selman en ondergetekende volgen. Blijkbaar slaat ook deze geroutineerde spelers de druk van een glorend kampioenschap op de keel.

Dan moest invaller Mark maar de punten pakken. Dat deed hij geniaal in een gambiet variantje waarin het er niet om gaat hoe goed je staat, maar hoe zenuwachtig je tegenstander ervan wordt. 

Daarna deed Sten wat we zo langzamerhand wat we van hem gewend zijn, een overtuigend punt binnen harken. Dat hij op het laatst nog even een stukwinst in twee liet lopen mocht de pret niet drukken.

De harde gevechten vonden plaats op de borden van Bas en Marcel van Oort. Bas vergreep zich in het eindspel en moest een pionnetje missen. Uiteindelijk kon hij vluchten in een eindspel van toren tegen toren plus pion. De resulterende Philidor stelling wist hij vakkundig remise te houden.

Marcel bereikte een eindspel met een extra loper. Ondanks zijn gebruikelijke tijdnood hield hij altijd controle en moest zijn tegenstander de handdoek in de ring gooien toen zijn pion a2 had bereikt.

Woerden 1 ligt dus nog steeds op schema. Op 24 mei (wat duurt dat lang) spelen we een gezamenlijke ronde bij DBC in de klassen 1A en 1B. Dat kan een hele mooie avond worden.

Zaterdag de 13e. Woerden toog naar Bussum om daar de wedstrijd tegen BSG 3 te spelen. Woerden, middenmoter, tegen BSG3, bijna hekkensluiter. We waren favoriet. Voor Woerden stond er niets meer op het spel. Helaas speelde BSG 1 een uitwedstrijd waardoor er geen GMs te bewonderen waren. We speelden in de mooie zaal onder het dak waar ik jaren geleden tijdens het BSG open nog eens tijdens de partijen een vogeltje heb zien rond vliegen. (huiskamervraag: welk jaar was dat?)

Hans en Henk speelde een klein thema-toernooitje. Na 7 zetten hadden ze, met verwisselde kleuren, exact dezelfde stelling op het bord. In beide gevallen wist zwart er met voordeel uit te komen. Bij Henk, met wit, was het daarna snel afgelopen. Hans wist een eindspel met een pion meer te bereiken. 

Bas speelde een voorbeeldige partij. Binnen de kortste keren stond hij in een dame-loos middenspel een paar tempi voor en gebruikte die door met zijn torens binnen te dringen en pionnen op te eten. De rest speelde Bas overtuigend uit.

Jelle speelde een degelijke partij. Iets te degelijk om op winst te kunnen spelen. Hij had te dogmatisch te veel van zijn loperpaar verwacht, aldus Eddy Sibbing, die Jelle achteraf nog even een lesje gaf.

Jim had steeds een vrij scherpe stelling op het bord. De pionnen meerderheid op de damevleugel leek Jim goede kansen te geven. Maar de opmars van de vrije c-pion stokte. Ondertussen kwam het centrum en ook Jim’s koningsstelling gevaarlijk open. De witte lopers scheurden daar doorheen en Jim’s koning werd opgerold. 

Waar het bij Ed mis is gegaan is mij enigszins ontgaan. Volgens zijn eigen woorden koesterde hij te veel het loperpaar (alweer dat loperpaar) woordoor hij zijn stelling veronachtzaamde. 

Zo rond de tijdscontrole namen Jelle en ik de balans op. We stonden dan wel met 3,5-1,5 achter maar op de borden zag het er goed uit. Selman stond een stuk voor, Hans nog steeds een pion. Over mijn eigen stelling wist ik te melden “deze stelling ga ik niet meer verliezen”. Famous last words.

Selman daarna won vlot, zoals verwacht. Hans ook. Selman hield op Whatsapp de fans op de hoogte. Over mijn stelling: loperpaar plus actievere stelling. Moet goed komen. Een drama vond plaats op mijn bord met een 3,5-3,5 stand. Er kwam een dame mijn stelling binnen die een belangrijke pion wist te verorberen. Ik besloot later te vluchten in een dame-eindspel met een pion minder. Dat was niet de juiste beslissing. Mijn tegenstander speelde het voortreffelijk uit.

BSG 3 versloeg Woerden met 4,5-3,5

Wanneer:
zondag 14 april

Waar:
Minkema College (locatie Stein)
Steinhagenseweg 3
3446 GP Woerden

Tijd:
Inschrijven voor 12.30u. Wedstrijden beginnen om 13.00u.

Inschrijfgeld:
4 euro

Opzet:
Indeling vindt plaats op niveau. Je speelt in een groep van 8. 7 ronden van 15 minuten per persoon per partij. Per groep zijn er 3 bekers te winnen.

Voor wie:
Omdat je op je eigen niveau wordt ingedeeld, is dit toernooi leuk voor alle kinderen die de basisregels kennen.

Aanmelden:
Via de website van de SGS. Overige informatie is ook hier te vinden.

Wie nog een anekdote zoekt… hier is er één.

Een tot op de tanden theoretisch gewapend team uit Woerden kwam vrijdag 15 maart om kwart voor acht aan in Bunschoten. Een bezoek aan Bunschoten is altijd een feest. Al file rijdend achter vele Bunschoter viskraampjes op weg naar huis ruik je de kibbeling al. En in Bunschoten wacht de fantastische schaaktoren van En Passent. Het was er nog niet druk. Ook om acht uur nog niet. “Van welke club zijn jullie?” “Van Woerden, we komen de bekerwedstrijd spelen.” “Oh, ik hoop dat ze dat hier ook weten…” Nee dus. Er was iets met de mailwisseling mis gelopen. Woerden had geen bevestigingsmail gestuurd. “We zullen eens kijken of we een representatief team op de been kunnen brengen.”

Dat is nu En Passent. Echte liefhebbers, die gewoon een oplossing proberen te vinden voor een probleem waar zij geen debet aan zijn. Hulde! En met dat representatieve zat het ook wel snor, met Richard Vedder en Dick de Graaf. Het beloofde een spannende strijd te worden.

Sten Goes kreeg met wit tegen Richard Vedder al snel een scherp dame-loos middenspel op het bord. Dat ging niet helemaal naar wens. Sten had een naar zwak pionnetje op b3 en dreigde ook een stuk te verliezen. Gelukkig ging Richard voor de pion. De stelling die overbleef bleek wonderwel objectief zeer goed voor Sten, maar de zetten waren moeilijk te vinden. Te moeilijk. De gevaarlijkste pion van Sten ging verloren en daarmee de partij.

Zelf had ik met zwart een taai eindspel met dames en ongelijke lopers op het bord. Mijn tandem was een stuk gevaarlijker en al was mijn stelling objectief niet zo heel veel beter, het was wel een stuk makkelijker te spelen. Het bleek voor mijn tegenstander te moeilijk steeds de correcte zet te vinden. In de eindstelling, waarin mat niet meer goed viel te voorkomen, viel de vlag van mijn tegenstander.

Zo werd het 1-1 en de overige twee borden gaven aanleiding tot optimisme.

Jelle speelde een partij uit twee stukken. Met zwart bereikte hij een eindspel met loper tegen paard, een pluspion en een open stelling met pionnen op beide flanken. Dat moet gaan lukken, zou je denken. Een kleine kortsluiting gooide roet in het eten. Jelle offerde zijn loper voor een onhoudbare doorbraak, ware het niet dat het paard via wat vorkjes toch nog op tijd terug in de verdediging gebracht kon worden. Wellicht zat er nog een remise in door gereduceerd materiaal, maar ook daar liep het mis.

Zo moest Selman winnen van Dick de Graaf. Dick de Graaf is nu typisch zo’n speler waarvan je denkt dat hij met een onmogelijke aanval op je koning aan de gang gaat, totdat je ineens in allerlei mat-netjes verstrikt bent geraakt. Zo verliep het ook Selman. Hij leek de stelling volledig onder controle te hebben, maar tijdens het pareren van de aanval viel zijn hele stelling uit elkaar.

Zo werd het 3-1 voor onze gastheren, die de Woerdense spelers tot slot trakteerde om hun overwinning te vieren / het leed te verzachten. Sympathieke schakers zijn het, in Bunschoten. 

Over ruim een maand is het zover. Dinsdag 16 april zal ons snelschaakkampioenschap worden gehouden. Het speeltempo is zoals gewoonlijk 10 minuten p.p.p.p. Het beloofd een mooi kampioenschap te worden, met meerdere gezichten die we in vorige edities niet hebben gezien. Zorg dat je er ook bij bent! Je hoeft je hiervoor niet op te geven. Op tijd binnen zijn is wel een noodzaak. De eerste ronde start strak om 20:00, een ronde later instromen of eerder ophouden is ook nooit een probleem. Deelname staat open voor leden, oud-leden en inwoners van Woerden.